12-11-10-9-8-7-6-5-4....

De tijd vliegt, net als ik over minder dan 4 maanden.
Of ik er klaar voor ben?
Nee..
Als ik bedenk hoe snel de tijd hier gaat, kan ik niet bedenken dat ik dus eigenlijk bijna weer terug ga.
Maar tegelijkertijd is het ook mooi geweest voor nu.
Ik had mij ingesteld op een jaar, dus daar leef je dan ook naartoe.
Maar om nu alles wat ik hier heb opgebouwd weer zo los te laten en weer in Nederland verder te gaan.. Oei, dat vindt ik een moeilijke.

En weetje.. Stiekem, diep van binnen, ben ik best wel bang. En ja dat is raar. Terug naar het vertrouwde, terwijl je naar Aruba ging zonder iets of iemand.. En dan bang zijn om terug te gaan..
Maar toch is het zo. En ja het klinkt cliché, maar ik heb hier veel over mijzelf geleerd, maar ook heb ik juist meer vraagtekens gekregen.
Wat wil ik hierna. Werk gerelateerd bijvoorbeeld.. Wil ik terug naar wat ik deed? Wil ik terug naar overal snabbelen, mijn agenda over de top vol plannen en blij zijn met elke euro die ik verdien.. Geen idee?! Ik weet wel dat ik het hier heerlijk vind dat ik hier een vast inkomen heb. Dat ik sowieso mijn huis / auto / boodschappen kan betalen, maar ook als ik een dag vrij ben ik gewoon kan doen wat ik op dat moment wil doen en dat niet hoef te laten vanwege geld. Ik durf best te zeggen dat ik geld belangrijk vind. Want ik geloof dat geld mij wel gelukkiger maakt. Zonder geld ben ik ook gelukkig zeker weten! maar ik ben iemand die het leuk vind een eigen auto te hebben die rijd, maar het heerlijk vind een dikke auto te hebben met stoelverwarming, elektrische ramen, airco, cruise control en navigatie en dan te kunnen zeggen: die is van mij!
En ik denk dat ik niet 100% gelukkig wordt als ik dus verder ga met hoe ik bezig was. Ja ik vond mij leven top! Wakker worden van mij wekker, in mijn agenda kijken en zien dat ik de hele dag volgepland had en met mazzel 1 uur 's nachts thuis was en de volgende dag de wekker weer ging om 9 uur. En dat 7 dagen per week. Van geluk spreken als ik een week had met een avond vrij.
En dat wil ik nog steeds! begrijp mij niet verkeerd. Maar ik wil dat leven bouwen om een vaste baan heen. kunnen zeggen dit is mijn inkomen, hier kan ik alles van kopen wat ik nodig heb. En alles wat ik daarbuiten doe is extra meegenomen.

Maarja dan de vraag: wat wil ik dan.. Ja ik vind veel dingen leuk, maar het voelt onbereikbaar. En ja: alles is mogelijk/eerst proberen/als je echt wilt lukt het/blablabla. Maar ik weet even niet waar te beginnen.

Goed nu genoeg over mij.. hoe gaat het met jullie? Lekker aan het genieten van de sneeuw? Nou misschien een schrale troost: hier is het weer ook echt niet zo mooi als het elke dag lijkt. Ik wordt bijna elke dag wakker met regen, ik ga slapen met regen en overdag valt er ook bijna dagelijks nog wel iets. En dan hoor ik jullie denken: klaag niet met je beetje regen. Je hebt een blauwe zee, witte stranden en palmbomen. En dat kan ik alleen maar beamen. Maar dat is hetzelfde als een mooie auto hebben, maar geen rijbewijs. Als de zon niet schijnt, heb je niks aan een wit strand en een blauwe zee :).

Maar desondanks vermaak ik mij nog prima! Van het ' kleine ' eiland heb ik niet zoveel last. Ja je ziet vaak dezelfde mensen, maar dat maakt het tegelijk ook weer heel leuk.
De toeristen zijn nog steeds even gestoord (zowel positief als negatief), mijn collega's worden helaas alleen maar leuker, het werk verveeld nog steeds niet en mijn dagen vrij waardeer ik met de dag meer.
Ik zit al een ruime 2 maanden zonder een bekende op het eiland te hebben gezien, maar daar komt snel verandering in! Want na 20 mails, 8 letters, een speurtocht, 12 slapeloze nachten, een kruiswoordpuzzel en 12 verhoren ben ik erachter gekomen dat 2 van mijn beste vriendinnetjes op het eiland langs komen! :D Yeeee!
En dat is al over 2 weken!!!

En dat was hem dan weer. Elke keer zeg ik tegen mijzelf : ik moet vaker bloggen. Maar hoe gek het ook klinkt, maar zoveel gebeurd er niet. Ja stiekem ook wel, maar dat hou ik lekker voor me. Als je echt wilt weten wat hier allemaal gebeurt. Oei.. Beter van niet..